“อำนาจที่ใคร่ปรารถนา
ความโลภที่เกาะกุมเข้าจิตใจ ความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่เกินเยียวยา”
กล่าวได้เลยว่า
สำหรับ The
Hobbit : The Battle of the Five Armies ไม่มีอะไรที่พิเศษไปมากกว่าสิ่งที่คาดเดาไว้
ภาคนี้เน้นในเรื่องของการทำสงครามเป็นส่วนใหญ่
ส่วนตัวเนื้อหานั้นสืบเนื่องจากภาคที่แล้วอย่างแน่นอน
และสำหรับคนที่ไม่เคยดีสองภาคก่อนหน้านี้
แน่นอนว่าไม่รู้เรื่องแน่ๆ...
คำเตือน
--
งานสปอยล้วนๆจ๊ะ --
ในตัวของเนื้อเรื่องสำหรับภาคนี้
นอกจากเรื่องของสงครามที่พอจะเดาได้ตั้งแต่ภาคที่แล้ว ยังมีเนื้อเรื่องที่ใส่เข้ามาและ
ทำให้ตัวหนังนั้นน่าติดตามมากยิ่งขึ้น
โดยเสนอผ่านตัวตัวละครอย่าง “ธอริน โอเคนชิลด์”
ที่ถูก “พิษไข้มังกร”ครอบงำ
ทำให้เกิดความโลภอย่างบ้าคลั่ง
และเป็นตัวการแห่งการเปิดสงครามของทั้ง 5 ทัพไปในที่สุด
ตั้งแต่ตอนเปิดเรื่องขึ้นมา
ถือได้ว่าเป็นตัวเปิดเข้าสู่สงครามเลยก็ว่าได้
โดยเปิดเรื่องภาคนี้ก็ไม่มีอะไรพิเศษ
เพราะเปิดเรื่องมานั้นก็เป็นตัวที่ต่อมาจากภาคที่แล้วเลย คือมังกรสม็อคนั้นหลุดออกมาจากปราสาท
และท้ายที่สุดก็เดาได้ไม่ยากว่าบุคคลใดเป็นคนที่สังหารมังกรสม็อกได้
และแน่นอนว่าคนนั้นก็คือ "บาร์ด" นั่นเอง
ซึ่งบาร์ดได้สังหารสม็อกโดยการใช้ลูกธนูดำยิงใส่ที่หัวใจอย่างจังๆ
และตายไปในที่สุด...
เมื่อสม็อกตาย
ซึ่งดูเหมือนเรื่องจะจบ แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่เช่นนั้น
เมื่อต่างฝ่ายก็ต่างอยากที่จะครอบครองสมบัติ
อีกทั้งตัวของธอรินนั้นยังได้เคยให้คำสัญญากับกลุ่มคนที่อยู่ในเมืองทะเลสาบไว้ว่าจะแบ่งสมบัติให้
แต่กระนั้น
ธอรินที่ถูกพิษไข้มังกรเล่นงาน ที่ทำให้เกิดความคลั่งในความโลภ
จึงไม่ต้องการที่จะแบ่งสมบัติให้ฝ่ายใด
อีกทั้งบาร์ดยังต่อรองกับกลุ่มเอล์ฟว่าขอให้ตนนั้นได้เจรจากับธอรินก่อนที่จะเปิดสงครามกัน
แต่ว่าการเจรจากับธอรินไม่สำเร็จ
เนื่องจากธอรินนั้นไม่ต้องการที่แบ่งสมบัติให้ผู้ใดเลย
(ธอรินผิดสัญญากับบาร์ดนั่นเอง)
แต่แล้วบิลโบนั้นก็ได้แอบออกมานอกปราสาท
เพื่อเจรจากับกลุ่มเอล์ฟโดยมีราชาที่ชื่อธรันดูอิล ซึ่งในตอนนี้ ขณะเดียวกัน
พ่อมดเทา
หรือแกนดาฟนั้นก็ได้เข้ามาสมทบเพื่อมาบอกกับบาร์ด และธรันดูอิลว่า
พวกออร์คนั้นกำลังเดินทางมาเพื่อเปิดศึก
นอกจากนี้
เมื่อบิลโบได้เดินทางมาถึงเขาก็ได้นำเพชรอาเคนสโตนมามอบให้แก่บาร์ดและธรันดูอิล
เพื่อที่จะยุติสงคราม
และในวันรุ่งขึ้นบาร์ด
และธรันดูอิลนั้นได้เดินทางไปที่ปราสาท
หวังจะเจรจาโดยมีอาเคนสโตนเป็นเครื่องต่อรอง
แต่ว่าธอรินนั้นก็ต้องการที่จะทำสงครามอยู่ดี
และนอกจากนี้บิลโบยังสารภาพกับธอรินอีกว่าตนเองเป็นคนเอาอาเคนสโตนไปเอง
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ธอรินโกรธมาก
และต้องการที่จะฆ่าบิลโบ แต่แล้วญาติของธอริน (จำไม่ได้จริงๆว่าชื่ออะไร)
ได้ยกทัพมาเช่นกัน
จึงหันเหความสนใจไปที่กองทัพของฮ๊อบบิทแทน บิลโลจึงหนีมาหาแกนดาฟ และหลังจากนั้น
สงครามก็เกิดขึ้น...
โดยสรุปแล้ว
สงครามที่เกิดขึ้นนี่ ส่วนหนึ่งมาจากความโลภของธอรินเลยก็ว่าได้
ทั้งที่สมบัติและทองมีมากมาย
แต่พี่แกกลับไมคิดจะแบ่งเลย
นี่ถ้าแบ่งกันได้ เรื่องก็จบไปแล้วนะ ก็คงจะเหลือแต่พวกออร์คนั่นล่ะที่ต้องสู้ =v=;
โอเค
สำหรับภาคนี้ ตื่นตาตื่นใจกับสงครามตลอดเวลา เนื้อเรื่องอย่างที่บอกไม่มีอะไรมาก
เน้นความโลภ
มิตรภาพของพี่น้องและผองเพื่อน
รวมไปถึงเป็นตัวเรื่องแห่งการปูทางไปสู่ The Lord of The Ring ได้อย่างสวยงาม
และอีกอย่างหนึ่งคือ
ฉากสงครามภาพสวยมาก ชอบมากค่ะ รวมไปถึงตัวละครที่โปรดปรานอย่างธรันดูอิลก็สง่างามเช่นกัน
ภาคนี้ไม่ผิดหวัง
แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าพิเศษไปกว่าภาคอื่นๆซักเท่าไหร่ ดังนั้นแล้วให้คะแนนอยู่ที่ 8.5
/ 10
ค่ะ
PS :
สำหรับคนที่สงสัยว่าอาเคนสโตนในตอนสุดท้ายหายไปไหนนั้น
จริงๆแล้วมันถูกฝังไปพร้อมกับธอรินในหลุมศพค่ะ
(ในภาคนี้ธอริน
คิลี และฟิลี่ตายค่ะ) ส่วนแหวนที่บิลโบได้ไปนั้นก็ยังอยู่ที่บิลโบนั่นเอง
จนสุดท้ายแกนดาฟต้องมาตาม
ไล่บี้ถามกับบิลโบเรื่องแหวน
อีกทั้งกอลั่มยังเริ่มออกตามหาแหวน (อันนี้ไปตามในTLORเลยละกันเนอะ55555555)
พอๆๆ
นี่เล่าเรื่องให้ฟังเลยนะเนี่ย ไม่ใช่การสปอยอะไรแล้ว5555555555555555555555
ไว้เจอกันใหม่เอ็นทรี่หน้า
บัย!
(￣(ｴ)￣)ﾉ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น