วันพฤหัสบดีที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2558

The Imitation Game♡

“Sometimes it is the people who no one imagines
anything of who do the things that no one can imagine.”
The Imitation Game

"บางครั้งคนที่เราคาดไม่ถึงก็สามารถทำในสิ่งที่คาดไม่ถึงได้เช่นกัน"

 

เพียงเวลาแค่หนึ่งชั่วโมงห้าสิบสี่นาทีกับ เบเนดิกต์ คัมเบอร์แบทช์ที่ทำให้น้ำตาไหลลงมาได้ถึงห้าครั้ง
ในบทของ อลัน ทัวริ่งกับการแสดงที่ดีแบบไม่เกินคาด เพราะสิ่งที่คาดหวังไว้กับตัวของป๋าเบนนั้นมันอยู่
ในระดับของ ดี ดีมาก และดีโคตรๆอยู่แล้ว!

ซึ่งในตอนแรกนั้น เคยคิดไว้ว่าภาพยนตร์เชิงชีวประวัติแบบนี้มันคงน่าเบื่อแน่ๆ แต่ถึงตอนนั้นก็คิดว่าคงต้องดู
เพราะป๋าเบนเล่น แต่หลังจากที่รอบ Sneak Preview ได้เริ่มฉาย จากการอ่านในแฮชแท็ก #movietwit และ
การอ่านรีวิว/สปอยในพันทิป ทำให้รู้สึกว่า ไม่ใช่แค่ตัวนักแสดงแล้วล่ะที่น่าติดตาม แต่เนื้อหานั้นก็น่าติดตามเช่นกัน

The Imitation Game เป็นเรื่องราวของนักคณิตศาสตร์ ที่ชื่อว่า อลัน ทัวริ่ง ที่ต้องถอดรหัสจากเครื่องอีนิคม่า
และตัวของอลันนั้นก็ได้สร้างเครื่อง “Enigma-code-cracking machine” และเรียกมันว่า คริสโตเฟอร์

ในหนังเรื่องนี้เป็นหนังที่เล่าเรื่องภายในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 หากคาดหวังว่าหนังเรื่องนี้ต้องถือปีนยิงกันละก็
คิดผิดโดยสิ้นเชิง เฉกเช่นดังที่ในหนังอลันทัวริ่งได้พูดเอาไว้ว่า

มนุษย์ชอบความรุนแรง เพราะความรุนแรงมันทำให้รู้สึกดี
แต่หากตัดความรู้สึกนั้นไป ก็เหลือเพียงแต่การกระทำอันกลวงๆ

ไม่ต้องมีฉากรบกันเพื่อความคุกกรุ่นในอารมณ์ หากแต่เป็นเพียงการนำเสนอที่ใช้สมองต่อสู้กับเวลา
ในหนึ่งนาทีของช่วงสงครามใครจะรู้ว่าต้องมีการสูญเสียไปมากเท่าใด
อลันทัวริ่งได้ทำให้เห็นว่า ความรุนแรงไม่ใช่สิ่งเดียวที่ยุติสงครามได้ แต่การใช้มันสมองต่างหากที่ทำให้
ความสูญเสียนั้นน้อยลง

ในหนังเรื่องนี้นั้นนอกจากประเด็นในเรื่องของสงคราม สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจคือประเด็นในเรื่องของ Sexuality
เนื่องจากว่าอลันทัวริ่งนั้นเป็น homosexual หรือ พวกรักร่วมเพศนั้นเอง แต่ซึ่งในสมัยนั้น เรื่องของรักร่วมเพศ
ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องในทางกฎหมาย อลันทัวริ่งจึงโดนข้อหาอาชญากรรมหลังจากจบสงครามโลก
แม้ในหนังจะปลุกอารมณ์ในประเด็นนี้ได้ไม่สุดเท่าที่ควร แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกว่ามันหดหู่มากคงเพราะอลันทัวริ่ง
นั้นได้เลือกรับโทษโดนการฉีดฮอร์โมนเข้าร่างกายตัวเอง(ทำให้ตัวเองเป็นหมัน) แทนที่จะจำคุกในเวลาสองปี
ด้วยเหตุที่ว่า ตัวของอลันนั้นรู้สึกโดดเดี่ยวหากต้องใช้เวลาในคุกถึงสองปี และเกรงกลัวต่อการสูญเสียคริสโตเฟอร์
และ อลัน ทัวริ่งได้เสียชีวิตโดยการปลิดชีพตัวเอง ในวัย 41 ปีเพียงเท่านั้น

หลังจากดูเรื่องนี้จบ บอกเลยว่าขอออสก้าให้ป๋าเบนเถอะนะ!
เป็นหนังที่เข้าถึงทุกอารมณ์ มันทั้งดราม่าหนัก คอมมาดี้เล็กๆ ที่ปะปนกันทำให้หนังเรื่องนี้มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก
หากถามว่าให้คะแนนในหนังเรื่องนี้เท่าใด บอกเลยว่า 9.5 / 10 หักจุดห้าไปเนื่องจากซีจีในเรื่องอย่างเดียวเท่านั้น
คาดว่าอาทิตย์หน้า หากมีเวลาต้องได้ดูเรื่องนี้อีกรอบอย่างแน่นอน ( (´ω`))


PS --  ก่อนเขียนเอ็นทรี่นี้ ได้เข้าไปอ่านบทความ The Imitation Game:inventing a new slander to insult Alan Turing มา ซึ่งเป็นการเปรียบเทียบประวัติศาสตร์จริง กับตัวเรื่องในหนัง ซึ่งน่าสนใจมากๆ ลองคลิกเข้าไปอ่านดูได้!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น